Mekong Delta, Oorlog, Tempels en Khmer rouge..

Onze reis vervolgen we op 16 juli in Saigon of wel Ho Chi Minh City. We zijn nog steeds gezellig aan het reizen met Marcos en Vanessa uit Brazilië :-) Op deze dag hadden we een toer geboekt naar de Cu Chi tunnels, vol verwachting gingen bij er naartoe. De busrit duurde met de gebruikelijk souvenirs stop langer dan gepland, de bus liet een uur op zich wachten, hij had een platte band. Wij onze weg vervolgd en uiteindelijk daar aangekomen begon onze rondleiding, we hadden een leuke gids die mooi kon vertellen. Je krijgt eerst een filmpje te zien en uitleg over de verschillende lagen van de tunnels, er was meer dan 250 kilometer tunnel gegraven in 3 of 4 lagen. Ze hadden er boobytraps in gemaakt en de tunnels waren zo smal dat de Amerikanen er niet in konden: gemiddeld 40 bij 70 centimeter. Ze konden er dus alleen hurkend doorheen 'lopen'. Soms was het buiten de tunnels zo gevaarlijk dat de mensen 1 maand ondergedoken moesten blijven zitten, wat als gevolg gaf dat ze schimmels op hun huid kregen. Natuurlijk hebben wij geprobeerd om in een tunnel te lopen en na 200 meter ben je blij dat je er weer uit mag, hoe benauwd, warm en hoe klein (deze waren als iets groter gemaakt dan de originelen). Gemiddeld leefden er 2000 mensen 'underground' in deze tunnels. Mensen waren er erg creatief, met spullen die de Amerikanen achterlieten konden hun nieuwe boobytraps ( van bommenscherven e.d.), schoenen en kleding maken. Je kon zien dat de Vietnamese trots waren op het feit dat ze van de Amerikanen gewonnen hadden. Om een beter beeld te krijgen van deze oorlog zijn we daarna na het oorlogsmuseum gegaan. De verhalen die je daar leest en de foto's die je daar ziet, zorgen er voor dat je niet meer hoeft te eten.. 3 miljoen mensen zijn er vermoord (waarvan 2 miljoen niet-militaire burgers), 2 miljoen mensen gewond en 300.000 mensen werden vermist. 14,3 miljoen ton aan bommen zijn er in de dik 17 jaar dat de oorlog heeft geduurd afgegooid door Amerika en dan nog niet te praten over wat de agent orange allemaal achtergelaten heeft. Vele foto's van baby's met rare hoofden en lichamen maken vele indrukken. Helemaal moe hebben wij deze dag afgesloten..
De dag erna zijn we 's ochtends vroeg vertrokken naar de Mekong delta (toer van 2 dagen). Na een lange busrit van 4 uur zijn we aangekomen bij onze eerste boot waarmee we de rivier op konden. Vele oude 'huizen', soms lijken het meer op schuurtjes met golfplaten, oude bootjes en vrachtverkeer is te zien in deze delta. De eerste stop was bij een plek waar dat ze 'Coconutcandy' maakte, alles met de hand! Eerst het kokosnootvlees eruit halen, daarna klein snipperen en onder een pers leggen. Deze melk koken met suikerriet en vooral veel roeren. Daarna in repen neerleggen en snijden tot kleine snoepjes, die vervolgens met de hand in 2 laagjes papier ingepakt werden. Tada! Je eigen snoepje is gemaakt, smaakte erg goed :) We hebben daarna nog vriendjes gemaakt met een grote slang die het erg leuk vond om tussen je benen te gaan met het puntje van zijn staart... Best wel sterk zo'n beestje. Vervolgens met mooi uitzicht op de rivier gegeten bij een leuk restaurant. Te horen gekregen dat daar een 'coconut religion' is, waarbij mensen, je raadt het al, alles van een kokosnoot gebruiken, de kokosnoot is de basis van het eet- en drinkpatroon etc.. Kortom, veel dingen over kokosnoten, heeft ons veel plezier gebracht. Onze weg vervolgd naar een imker, heerlijke speciale thee op met lokale lekkernijtjes en rijstwiskey en rijstwijn geproefd. Kan slechter. Daarna met een smal bootje door de smalle gedeeltes van de Mekong Delta, erg knus en gezellig met onze rieten hoedjes op. Aan het einde van het boottochtje stond een pot thee met lokaal vers fruit op ons te wachten, jamm!! Dat allemaal onder begeleiding van traditionele muziek. Dat klonk ons wel goed in de oren. Eenmaal weer terug bij de bus gingen we onderweg naar onze homestay genaamd: My Hoa Mekong, als je ooit naar de Mekong Delta wil gaan, ga dan hierheen. Super leuke familie, gezellige kinderen die maar al te graag willen buurten en lol maken. Na het diner gingen we bij de familie, de buurt en de gids verder kletsen onder het genot van de vele shotjes rijstwiskey. We hadden de gids dronken gekregen en de rest was ook lekker aan het lallen :-) Na een shotje kreeg je vaak een stukje kip of gedroogde vis aangereikt (wat je liever niet wilde eten, maar goed). Eenmaal naar bed was het de volgende dag vroeg op (5 uur) om naar de floating market te gaan, iets wat wij erg graag wilde zien! Na een binnendoor route door verschillende huizen heen waren we bij onze boot aangekomen. Het duurde daarop niet lang voordat het eerste bootje aan ons vast gemaakt zat en verse kokosnoot verkocht, dat wilde wij niet overslaan! Daarna nog een vers-van-de-pers-gesneden ananas gescoord en lekker rondgevaren, genietend van deze speciale en grote markt. Hele boten lagen helemaal volgeladen met sla, watermeloen of bijv. uien. De afvalbak is daar overal, want de restjes worden handig in het water gepleurd.. Onderweg vele houthandels tegen gekomen en wij vroegen ons af waar dat ze al het hout vandaag haalde, maar misschien was dat juist wel de reden dat er zoveel zaten, alles is weg gekapt!? We zijn daarna nog bij een lokaal 'fabriekje' nou ja niets gaat met machines maar juist alles met de hand, geweest die verse noodles maken. Veel werk voor zoiets kleins, dan denk je er wel aan de volgende keer dat je ze eet. Van de floating markt, naar de lokale op-het-vaste-land-markt. Daar vele soorten en maten vis verkocht zien worden (die nog levend op een tafeltje aan het spartelen waren - zonder water). De ouderwetse weegschaaltjes worden ingezet om te wegen, je ziet daar van alles voorbij komen! Nog een lekker suikerriet drankje op met citroen en toen weer terug naar huis ofwel Saigon. Onderweg, je raadt het al, nog bijna ruzie gehad in de bus, omdat ze de bus te vol hadden geboekt. De bussen blijven ons achtervolgen... Maar dit mocht de pret niet drukken want 's avonds hebben we in Saigon wat verse biertje op terwijl Marcos aan het gitaarspelen was en we er ook achter kwamen dat Vanessa heel mooi kon zingen! De dag erna onze bus geboekt naar Siem Reap in Cambodja voor zaterdag en een massage gehad van 1 uur door blinde mensen. Was ook een aparte maar leuke ervaring. Tijdens de massage waren ze gewoon aan het bellen en aan het zingen, kwamen er mensen binnen lopen.. Er werd zelfs bij Inge een gitaar binnen gebracht. ´s avonds de mannen een avondje op stap en ´s ochtends vroeg, vroeg op en met de bus naar Siem Reap via Phnom Penh.
Wij vinden Cambodja nog wel het mooiste land van zuid-oost Azië qua landschappen en huizen. Alles staat er zowat op palen, overal lopen de beesten rond en buiten de steden is eigenlijk nog niets gemoderniseerd. Onderweg gestopt bij een lokaal restaurant en weer wat gefrituurde spinnen, kakkerlakken en sprinkhanen gespot. Eenmaal aangekomen hadden we een leuk hostel gevonden in de avond en zijn we op zoek gegaan naar Pub street, zo heet de straat echt en je raadt het al, zit helemaal vol met barretjes en restaurantjes. Gezellige gezelligheid dus! De volgende dag opgestaan, ontbijtje gescoord en op de fiets (heel sportief - iedereen gaat namelijk met de tuktuk) richting de tempels van Angkor gegaan. We hebben 3 dagen de tijd om ze allemaal te zien en het zijn er veel! Natuurlijk beginnen we niet met het hoogtepunt de Angkor wat tempel zelf. Cambodja goed gesponsord met het ticket zijn we begonnen bij Angkor Thom. Hele grote tempel met duizenden gezichten gezien en nog wat kleine tempeltjes bekeken. Uiteindelijk is Inge eerder naar huis gegaan omdat ze zich niet lekker voelde en is Luuk met Vanessa en Marcos gebleven. Zij hebben Angkor Thom verder bekeken, heerlijk gegeten en smooties gedronken bij cafe 26 en niet te vergeten een berg beklommen (illegaal) om een geweldige zonsondergang te zien op de Angkor Wat tempel (grootste religieuze gebouw ter wereld) te zien. We hadden die avond besloten dat als het de volgende dag niet zou regenen wij de zonsopgang op de tempels wilden zien.. Dit hield in om half 5 opstaan en om 5 uur zeker op de fiets zitten want om half 6 werd het al licht. Wij volle moet en volle bak trappend naar de tempel toe, we waren op tijd! Helaas was het bewolkt en hebben we dus eigenlijk geen 'mooie' zonsopgang kunnen zien, daar bedoelen we mee de kleurrijke gloed over de tempels. Een beetje teleurgesteld zijn we de tempels rond gaan lopen, Inge nog vol energie (die had de dag ervoor 's middags liggen slapen) en de andere 3 helemaal stuk. Het is een mega groot gebouw, voor de tijd dat het oud is ziet het er ook nog echt goed uit. Ze zijn de tempels overal aan het restaureren, aan de ene kant heel goed natuurlijk maar aan de andere kant vinden wij de oude ruïnes eigenlijk mooier (alles hoeft niet perfect te zijn). We hebben er nog monniken zien rondlopen en zijn uiteindelijk verder gefietst naar cafe 26 voor ons ontbijt, heerlijk gegeten! Ons buikje rond zijn we verder gegaan op de fiets uit de Angkor Tomb kwamen we een nog niet gerestaureerde poort en brug tegen, this is where I'm talking about, geweldig mooi! Zijn uiteindelijk nog een naar een paar kleine tempeltjes gegaan en Luuk had een nieuwe vriend op zunne tas genaamd Stikky de slak. Hij vond het wel gezellig op de fiets. De mooiste tempel van allemaal vonden wij toch wel de Angelina Jolie tempel ( Tomb raider) ofwel Ta Prohm. Deze tempel ligt het diepste weg in de jungle en is overspoeld met bomen die bovenop de muren en gebouwen groeien, dit geeft een heel ruig en junglebook achtig gezicht. Het leek weer net alsof je in een sprookje rondliep. Het was inmiddels 3 uur en wij vonden het wel genoeg geweest (waren al heel wat uurtjes bij de tempels) en zijn terug gegaan naar ons hotel. Marcos en Inge wilden graag nog een poging wagen om de zonsondergang te zien op de Angkor wat. Het weer zag er redelijk uit, wat bewolking en hier en daar een zonnetje. Wij volle bak daar naartoe gereden en toen we eenmaal aankwamen ging iedereen eigenlijk al weg. Terwijl de zon nog langer na niet onder was. Wij keken elkaar vragend aan en zagen de grote donkere wolk uiteindelijk aankomen. Daarachter leek de zon weer wat door te komen, dus wij bleven wachten. Na wat leuke springfoto's kwam de stortbui naar beneden. Uiteindelijk geschuild onder het afdak en tot de conclusie gekomen dat het toch niet meer droog ging worden wilden we terug gaan fietsen. Marcos had de sleutel, alleen niet meer.. Shittt!! Wij bij het meer waar de gesprongen hadden gaan zoeken in de grote regenbui naar de sleutel, niet gevonden. Die kon al lang mee weggespoeld zijn in het meer.. Wat nu!? Dan maar nog even schuilen en in de tas zoeken. Pfiewww bleek ie uit de regenhoes te vallen, had ie daar neergelegd toen we gingen springen. Wij vonden dat wel een biertje waard, dus recht voor de Angkor Wat een Angkor biertje, beter kan niet toch!? 's avonds zijn we naar een Apsara show geweest in de Pub street. Erg mooie kostuums, verschillende soorten dans (gaat erg langzaam) en leuke uitbeeldingen van verhalen. We vonden het zelfs zo leuk dat we de dag erna nog maar een keertje zijn geweest :) Op deze dag hadden we voornamelijk onze volgende reisplannen uitgewerkt. Onze vliegtickets naar de Filipijnen geboekt en de tickets voor de reis met ons pap en mam (van Inge) in Indonesië. Ja, het einde komt al in zicht! Woensdag 24 juli, na het beste ontbijt wat we tot nu toe gehad hebben! Zijn we met de bus vertrokken naar Phnom Penh. We dachten dat we om 11 uur zouden gaan, maar dit bleek een beetje uit te lopen. Die zondag is het namelijk verkiezingen en er kwam toen een megastoet van scooters, tuktuks en vrachtwagentjes volgeladen met mensen door de straat heen gereden. Allemaal voor partij nummer 7. Dit is een andere partij dan die nu al +/- 30 jaar aan de macht is, dat is partij nummer 4. Heel Siem Reap was op de been! Iedereen stak 7 vingers op en ze vonden het helemaal geweldig als wij ook mee deden, wij waren natuurlijk de beroerdste niet. De rest van onze tijd in Cambodja liepen wij vragend door de straten voor welke partij dat mensen waren, nummer 4 of nummer 7 door simpel weg onze 4 vingers of 7 vingers op te steken, dit was gegarandeerd voor een lach :). Eindelijk onderweg kwamen we aan in Phnom Penh, na geweldig teamwork een heel leuk hotelletje gevonden in een van de bekendste straten van deze stad. De 25e zijn we lopend de stad doorgegaan op zoek naar een oude school die in de tijd van de Khmer rouge omgevormd was tot gevangenis S-21. De school is natuurlijk heel typerend omdat de Khmer niet geloofde in school en geleerde mensen maar juist terug wilde naar de basis van zelfvoorzienend zijn. In de tijd van de Khmer hebben er ongeveer 30.000 mensen gevangen gezeten in deze gevangenis om vervolgens vermoord te worden in een bijgelegen killing field een paar kilometer verder op. Mensen werden hier gemarteld tot dat ze hun bekentenis aflegde. Mensen werden soms maar gewoon opgepakt terwijl ze niet eens wisten wat ze fout hadden gedaan. Omdat de Khmer alles documenteerde kon je verschillende verhalen lezen. In een paar bekentenissen stond: 'Ik heb kokosnoten en een kom rijst weggehaald omdat ik honger had.' 'Ik heb niet hard genoeg gewerkt (omdat ze moe waren van de 12 uur werken en weinig eten dat ze kregen) en heb 2 bananen genomen voor mezelf'. Te bedenken dat daarom iemand wordt vermoord en de rest van zijn familie vaak ook (inclusiefs kleine kinderen en baby's) omdat die weleens wraak konden nemen, daar zijn geen woorden voor. Er zijn uiteindelijk maar 7 overlevenden van deze gevangenis. Na de film te hebben gezien vonden wij het wel genoeg informatie en zijn terug gegaan naar het hotel. We hebben 's avonds nog wat rondgelopen langs de rivier en op straat wat lekkere dingen gegeten. De volgende dag hadden we een tuktuk geregeld naar de killings fields, de plek waar alle mensen na de S-21 gevangenis vermoord werden. Er was nu een vredige atmosfeer, vogels die fluiten, het zonnetje scheen en het was er mooi groen. Je krijgt er een audio toer bij, die erg leerzaam was en handig in het Nederlands. Je ziet daar terwijl je rondloopt vele massagraven, nu als grote kuilen in het landschap. Overal zie je kleding boven komen uit het zand en soms zelfs botten. Er staat daar een boom waar dat kleine baby's tegen dood geslagen werden. Mensen werden vaak vermoord met alledaagse dingen zoals scheppen, omdat kogels te duur waren. Er was ook een heel massagraf met mensen die de kleding van de Khmer rouge zelf droegen, die hadden 'verraden' door bijvoorbeeld een keer tegen te spreken. De Khmer was hard voor de inwoners maar ook zijn eigen mensen. In totaal zijn er door de Khmer 3 miljoen mensen (van de 8 miljoen bevolking) vermoord in dik 3 jaar tijd. Er zijn daar nog veel meer dingen gebeurd waar je letterlijk ziek van wordt, dus hier zullen we het bij laten. Uiteindelijk hadden we de moed gekregen om nog even wat spullen te kopen voor Luuk zijn Muay Thai cursus bij Tiger in Phuket. Zaterdag 27 juli hebben we het vliegtuig gepakt van Phnom Penh naar Singapore en van daar naar Phuket. We hebben op het vliegveld afscheid genomen van Marcos en Vanessa na 4 weken samen gereisd te hebben door Vietnam en Cambodja. Zij gingen naar Maleisië, voordat ze de grote stap naar India gingen maken, wij hebben ze voorbereid :)..