Luuk = Muay Thai en Inge = mediteren..

Op zaterdag 27 juli kwamen we laat aan in Phuket, we hadden via de Muay Thai ons eerste nachtje geregeld (dat doen we normaal nooit!), het bleek een kleine man te zijn die ons meteen van alles aan wilde smeren. Gelukkig zijn wij door de wol geverfd en trappen we daar dus niet in. Zondag vroeg opgestaan en op zoek gegaan naar Luuk zijn 'Tiger-hol' voor de komende maand. Uiteindelijk de beste deal gevonden, super mooie nieuwe kamer, zie: het plastic moest overal nog vanaf gehaald worden, met zwembad en restaurantje, ideaal! En nog goedkoper dan onze kleine vriend van de avond ervoor. Wij blij :). Verder nog de bevoorrading gedaan voor Luuk zijn afzien en heeft Luuk zich mentaal en fysiek (dus helemaal niets gedaan..) voorbereid op zijn eerste dag van de 4 weken Muay Thai. Het schema voor 6 dagen in de week trainen zag er ongeveer zo uit:
De les begon officeel om 7 uur met Yogales (Inge had het graag gedaan), Luuk heeft het een maand lang gemist.. Om 8 uur 's ochtends beginnen. 20 minuten hardlopen met +/- 28 graden en 90% luchtvochtigheid. Kortom een goede warming up. Water drinken. Daarna even lekker rekken en strekken vervolgd door een half uurtje schaduwboksen, hier moet je je handen intapen en worden de handschoenen gebruikt (voor diegene die er net zoveel verstand van hebben als Inge: dat houdt in dat je doet boksen en trappen etc. in de lucht voor een spiegel). Een grappig detail is dat je precies ziet aan de zweetvijvertjes op de mat waar dat iedereen gestaan heeft. Water drinken. Vervolgd door Muay Thai techniek dat je doet oefenen met je buddy. Volgens Luuk doet dit geen pijn, is alleen oefenen. Water drinken. 3 keer 3 minuten Muay Thai op een bokszak oefenen. Dit houdt in: trappen, knieën, ellebogen en boksen. Om even uit te kunnen uitrusten mag je tussendoor 10 keer opdrukken na elke ronde. Water drinken. Daarna 3 keer 3 minuten boxing sparring in de ring. Dit doet wel pijn. Elke keer heb je een andere partner en ze kijken niet zo nauw: groot, breed, gespierd, hij heeft het allemaal gehad. Ohw ja.. Om weer even bij te komen mag je tussen de rondes in 10 keer opdrukken. Water drinken. And 'last but nog least': je mag 3 keer 3 minuten met of beter gezegd tegen een trainer oefenen en hier komt alles dus eigenlijk bij kijken. Tussendoor niet vergeten dat je 10 keer moet opdrukken. En als je denkt dat je kunt smokkelen mag je nog 10 keer meer opdrukken en wordt je door de trainers uitgelachen. Water drinken. Zweethandschoenen mogen weer uit. Eindelijk even 5 minuten pauze! Een babbel van de trainers en een voorstelronde: hoe je heet, waar je vandaan komt en hoe lang je er al bent. Luuk heeft lotgenoten ontmoet uit: Sudan, Australië, Spanje, Italie, Duitsland, Rusland, Oekraïne, Dubai, Engeland, Nieuw-Zeeland, Saudi-Arabië, 1 andere Nederlander, Amerika, Zweden, India, Singapore en Thailand. Na eindelijk bijgekomen te zijn mocht hij weer verder. Meteen weer een goede start met 150 knietjes op een bokszak in het ritme van touwtjespringen (het gaat dus snel). Na deze verzurende opdracht nog even 1 minuut lang de bokszak voor je uit duwen met een gestrekt lichaam en je armen boven je hoofd. De eerste 30 seconde is niet zo lastig maar daarna begint je lichaam langzaam aan helemaal te trillen en te beven en ben je heel blij als je de bel hoort die je verlost uit je lijden. Water drinken! Dan hoop je dat je bijna klaar bent en dan mag je 3 rondjes de zaal door op de bal van je voet en dan knietjes geven in de lucht. Voor mensen die moe zijn, zwaar zijn of denken het niet te kunnen halen mag je lekker relaxt sit-ups gaan doen in dezelfde tijd.. Want... als je de 3 rondjes niet haalt, of als je hak de grond raakt of als je je knieën niet hoog genoeg doet krijg je op maandag, woensdag en vrijdag een pak slaag met een bamboostok. Nee, dat is geen geintje. Ze noemen het daar stickday! Als je uit Spanje, Rusland, Frankrijk of Italie komt moet je extra opletten: 'I hit you 2 times with stick'.. Alsdus Luuk blij dat hij uit Nederland komt. Terugslaan is geen optie, ze hebben namelijk allemaal minimaal 250 wedstrijden gewonnen. Tsjah.. Als je nog niet helemaal kapot bent, dan ga je het nu wel want je mag 15 minuten sit-ups en push-ups doen ofwel 100 push-ups en 300 sit-ups als je het kan halen.. Als je denkt dat je kunt luiwammesen dan komen ze met een bal langs om op je buik te slaan en dat doet pijn! Dit was dan de cooling down.. Einde van de ochtend ( om half 11) en 2 liter water verder. Luuk was meer dan klaar voor een douche, of had hij die net al gehad!? Nu lekker pauze tot 4 uur. Dan denk je dus dat je allemaal leuke dingen kunt gaan doen maar de werkelijheidk is dat je snel doucht, eet, wast en vooral lang slaapt! Helemaal stuk. Om 4 uur mog hij weer. Het middagschema zag er ongeveer hetzelfde uit. Temperatuur was 30+ en de luchtvochtigheid stabiel op 90%. Gelukkig hingen er nog steeds geen airco's en stond de zon lekker te 'shinen'. De volgende keer misschien een andere locatie kiezen voor deze cursus, misschien op de Noordpool? Het enigste wat 's middags eigenlijk anders was, was dat je nog meer Muay Thai gericht les kreeg. Na 2 liter water en terug te zijn in zijn 'Tigerhol' was het weer douche, eten, wassen en vooral slapen!! Het grappige van Tiger Muay Thai is dat het een van de bekendste trainingsscholen is voor buitenlanders en het er allemaal nog steeds heel basis uitziet. Betonnen vloer, betonnen palen en een dak erop en je hebt een sportschool! Geen luxe poespas, wel goede spullen en trainers, niet meer niet minder. Zoals jullie hierboven hebben gelezen is het hard werken en zijn ze streng maar tussendoor is er nog altijd tijd voor een lolletje en geintje, waar je het overigens wel altijd bij af legt :).

Anekdotes: Voornamelijk in de eerste twee weken werd Luuk wakker na zijn welverdiende middagdutje. Luuk heeft wel eens (uhuhm altijd) problemen om (snel) op te staan, snoozen is zeer geliefd bij hem. Het probleem werd hier alleen wel heel letterlijk genomen. Opstaan kon hij gewoon niet meer en jullie raden al waarom: 'enige vorm van spierpijn'. Waar precies dan? Waar niet, is het antwoord! Een ander grappig ding is dat hij het voor elkaar heeft gekregen om een blauw oor te krijgen door een goede klap van een buddy. Fijne maat! Een blauwe dikke teen door verkeerd trappen tegen de trainer. Een dikke blauwe plek op zijn scheenbeen door een verkeerd knietje, hij raakte namelijk met zijn scheenbeen tegen de knie van de trainer die de volgende dag ook een mooie gekleurde plek op zijn knie had. Ze matchten! Dat dezelfde trainer een week later, ondanks de blauwe plek, met één trap tijdens een officiele wedstrijd de tegenstander knock out schopte en de wedstrijd dus binnen 5 seconden beslist was! Luuk heeft tegen mensen van de 'fighter class' moeten oefenen die tijdelijk teruggezet waren, maar hier kwam hij altijd achteraf pas achter. Een dag was Luuk enorm afgeleid, hij was trouwens niet de enige. Het regende letterlijk pijpenstelen, 'cats en dogs', emmers met water ofwel een tropisch regenbuitje. Als het in Nederland was, had het het nieuws gehaald. Hier werd er gewoon tegen je gezegd: 'ga maar gewoon door want dit hebben we zo vaak'. Luuk was dus maar verder gaan trainen terwijl er letterlijk een rivier door de sportschool heen kwam. De laatste avond was er een bbq/feestavond en was er een wedstrijd om 1000 baht te kunnen winnen, dit is 25 euro. Het ging erom wie er het snelste 50 keer hoog kon schoppen ter schouderhoogte van de trainer. Luuk zou na 10 keer al afbreken dus heeft even overgeslagen maar het snelste was in 21 seconden! Het was een mannetje van 12 en als je even telt is dit meer dan 2x keer seconden, wouww! Dit mannetje domineert waarschijnlijk het schoolplein ook. Dat de Thaise mensen klein en smal zijn wil niet zeggen dat je er aan moet beginnen, waarschijnlijk leg je het altijd af.. Tot zover de maand Muay Thai van Luuk.

Op dinsdag 30 augustus was Inge uit Luuk zijn 'Tigerhol' vertrokken, onderweg naar Chaiya (best dichtbij - maar 5 uurtjes met de bus). Waarom naar Chaiya, nou om daar dichtbij het totaal tegenovergestelde van Muay Thai te gaan doen, namelijk een meditatiecursus - meditation retreat. Kort gezegd: Luuk staat de hele dag te vechten en Inge mag nog niet eens een mug dood slaan.. Het was wel even spannend om Luuk gedag te zeggen en een tijdje alleen te reizen. Eenmaal veilig aangekomen bij Suan Mokkh was ik best wel zenuwachtig. Je zag overal de monikken lopen en je had dus eigenlijk nog niet echt een idee waar dat je naartoe moest. Uiteindelijk een mede lotgenoot tegengekomen die mij wat verder kon helpen. Ik was een dag te vroeg (dat wilde ik ook zijn), want de dag erna kon ik mijzelf pas inschrijven voor de cursus. Gelukkig mocht ik een nachtje gratis overnachten op de monastery. Ik kreeg mijn muskietennet en een kamertje aangewezen, kussentje en mijn bed was een betonnen 'matras'. Uiteindelijk wat te eten gescoord en met andere mensen uit Duitsland, Rusland, Australië en Engeland die de cursus wilden gaan doen aan de praat geraakt en gezellig gekletst. 31 augustus was de dag van inschrijving. Om 6 uur opstaan, spullen opruimen, inpakken en met een auto naar de plek waar dat ik de komende 10 nou ja eigenlijk 11,5 dag zou verblijven. Daar mijzelf ingeschreven na een persoonlijk praatje, 'je moet er eigenlijk niets van verwachten en laat het maar over je heen komen', alsdus de begeleider van Suan Mokkh. De plek zag er vredig uit, midden in de natuur, grote meditatiehallen en vrouwen slapen apart van de mannen. Mijn eigen kamertje bestond uit een betonnen bed, rieten matje, dekentje, muskietennet en jawel, een houten kussen. Mijn douche was een betonnen water pondje waar dat je met kleine plastic bakjes koud water uit kon scheppen. Zoals ik al zei zaten we midden in de natuur, wat dus inhoud: beesten! Normaal hou ik echt van Gekko's want die eten de muggen op, alleen hier heb ik die normaal kleine beestjes in formaten gezien die ik nog nooit eerder gespot had, als die in je kamer rondloopt is dat toch wel even schrikken. We kregen ons eerste ontbijt, waarvan ik hoopte dat ik deze rijstsoep de komende 10 dagen niet hoefde te eten, ik had te veel opgeschept en zat zowaar kokhalsend het spul naar binnen te werken.. De rest van de dag het terrein bekeken en genoten van het feit dat we nog mochten praten, heerlijk in de hot spring geweest en daarna begon om 19.00 uur the retreat. Ohw ja ik nog snel 's middags een laatste snicker weg gewerkt :). Compleet met lantaarntje en kaarsje richting de meditatiehal mochten wij na de inleiding onze laatste vragen stellen en werd dit vervolgd door 'vanaf nu mag er niet meer gepraat worden'. Om 21.00 was het afgelopen en gingen wij richting ons 'bed'. Voelt enorm apart dat je met zoveel mensen bent en nog niet eens 'slaap lekker' mag zeggen. Ik deed de deur van mijn kamer open en ja hoor daar zat een grote zwarte harige spin tegen de muur bij mijn bed. Proberen het beestje weg te jagen, zonder succes heb ik hem maar een naam gegeven: 'buddy' en gehoopt dat hij de hele nacht op dezelfde plek zou blijven zitten. Mijn programma zag er van dag 1 tot dag 8 zo uit. Om 4 uur werden we wakker gemaakt door de grote bel en om half 5 in meditatiehal 1 zijn om de morningreading mee te maken (werd voorgelezen door een cursist), daarna een half uurtje zittend mediteren, gevolgd door 1,5 uur Yoga om het eerste gedeelte van de ochtend te eindigen met 1 uur Dhamma talk (een monnik die uitleg komt geven over het Boeddhisme en/of over mediteren). Om 8 uur zaten wij met zijn alle in stilte aan het ontbijt en toen had ik geluk: de rest van de 10 dagen heb ik dezelfde heerlijke rijstsoep mogen nuttigen, hoe gelukkig was ik! Na het ontbijt moest je je taak gaan doen, wat voor mij inhield het vegen van meditatiehal nummer 2, gevolgd door +/- 1 uur vrije tijd. Je kon dan in de hotspring gaan, je was doen of eigenlijk weinig anders. Je mag namelijk tussendoor niet slapen, niet lezen, niet schrijven, niet praten, geen muziek luisteren etc. Overigens moet je je camera en telefoon ook afgeven dus geen smsjes/telefoontjes. Je mocht ook geen eten/drinken van buiten meenemen dus snacken zat er ook al niet in. Dit alles was dus erg lastig voor iemand die het liefste elke minuut van de dag iets te doen heeft. Om 10 uur begon het tweede gedeelte van de ochtend. 1 uur Dhamma talk door een monnik, drie kwartier lopend mediteren en nee dat is niet lekker een rondje lopen in de natuur maar een bepaald pad uitkiezen van +/- 10 meter waar dat je tussenin geconcentreerd op en neer blijft lopen. Daarna nog drie kwartier zittend mediteren en dan was het om 12.30 tijd voor de lunch (wederom in stilte). De lunch was meestal wel 'lekker'. Na de lunch stond je taak uitvoeren, wassen en mindful zijn wederom op het programma. Om 14.30 werd er een Dhamma talk gegeven van een uur, drie kwartier lopend mediteren, drie kwartier zittend mediteren een half uurtje chanting (liederen over Boeddhisme zingen) en het beste van de hele dag: 'loving-kindness mediteren'. Met deze vorm van mediteren zet je je hart open en probeer je al je positieve energie te delen met de rest van de groep, je familie & vrienden en uiteindelijk de hele wereld. Je voelt je na zo'n sessie enorm blij en vrolijk :). om 18.00 was het tijd voor warme chocomel (ja, we kregen maar 2 maaltijden per dag) en de hot spring! Hier keek ik ook de hele dag naar uit, omdat je spieren echt ongelofelijk niet te zuinig zeer doen van de hele dag in de meditatiehouding zitten konden ze dan eindelijk 'ontspannen', van je bed en kussen werd het namelijk niet veel beter.. Om 19.30 was het voor de laatste keer van de dag tijd om naar meditatiehal 1 te gaan, zittend te mediteren, een groepsmeditatie te doen (lopend rondom de vijvers) mannen en vrouwen wederom apart en de truk was om geconcentreerd te blijven terwijl het ritme verlangzaamd en versneld werd (in het donker en na zo weinig/slecht slapen is dat best lastig). Nog een laatste ronde zittend mediteren en dan was om 21.00 het verlossende belletje en mochten wij naar bed.
Nu jullie een beetje weten wat de cursus inhoud zal ik proberen uit te leggen hoe ik mij gevoeld heb tijdens deze 10 dagen retreat. Een ding is zeker je leert dingen van jezelf kennen die je van te voren niet wist :)..

Dag 1: Enorm slecht geslapen door allemaal verschillende geluiden (het licht is uit en dat is het ook letterlijk, je ziet niets..). Wat uiteindelijk wapperende gordijnen bleken te zijn van mijn eigen kamer en die van de buurvrouw. Wat doe ik hier!? De hele dag proberen de mediteren, zitten te luisteren, slapen in een bed van een blok beton wat op geen enkele manier lekker ligt! En met overal beesten. 's Avonds was 'Buddy' weer terug en was ik bang dat dit dier mij de komende 10 dagen niet meer zou verlaten. Er bleek zo'n 3 deuren verder op(en het is ongelofelijk gehorig) een vrouw niet te zuinig hard te kunnen snurken die mij de eerste nachten heeft wakker gehouden.
Dag 2: Er zijn hier echt te veel muggen en het vervelende is dat ik ze niet dood mag slaan. Elk dier heeft recht op een leven. Juist ja, als gevolg: enorm veel muggenbulten! Een aantal dagen later kwam ik er pas achter dat hoe drukker je maakt over de muggen hoe langer ze irritant zijn en rondom je oren blijven zoemen. Dus: laat die muggen maar, wonderbaarlijk heb ik de opvolgende dagen weinig last gehad van muggen en muggenbulten. Mijn rug begint enorm zeer te doen van het rechtop zitten in de halve lotushouding en van mijn heerlijke bedje.. Tijdens Yoga liep het ook niet zo soepel (nog nooit Yoga gedaan en valt toch best wel tegen) en gooide ik er totaal verbaasd van mijzelf 'ja daag, dikke lul' uit.. Dan moet de Yoga lerares bij een enorm vervelende beweging ook maar geen 5 keer herhalen dat dit de 'one more time' is, want mijn gestructureerde brein zegt dan dat dit echt de laatste keer is. Ik heb nog steeds hetzelfde gevoel als dag 1: 'wat doe ik hier!???'. Die nacht slecht geslapen, ik denk dat het komt doordat Buddy er niet meer was..
Dag 3: Naast dat mijn rugpijn niet meer te houden is beginnen gelukkig mijn benen en knieën ook pijn te doen, inmiddels gelukkig te horen gekregen dat je in plaats van de (halve) lotushouding ook met je benen zijwaarts mag zitten, een hele verbetering, uhuhmm.. Na de Yogales wilde ik mijn vestje oppakken en kwam daar een gezellige spin uit gekropen wat de gebruikelijke schrikactie tot gevolg had. Een enorm grappig ding van deze dag was dat een vrouw die achter in de zaal zat (ik heb een vermoeden wie het was) plotseling een zwaar harde scheet liet.. Juist ja, ik mijn lach maar inhouden. Deze dag begin ik mij iets meer neer te leggen bij het feit van mindful/concentrerend iets te doen. Je moet maar eens proberen om 5 minuten op je ademhaling te letten en kijken hoe snel je hoofd alweer afgeleid is en dus aan iets anders aan het denken is. Juist, dat mag dus precies niet en moet je weer overnieuw beginnen. Het lastige voor mij is voornamelijk dat ik dus niet mag praten en dus ook niets mag vragen. Je moet dus wachten op antwoorden (die vaak de volgende dag wel komen)van vragen die opkomen als je een Dhamma talk hebt gehad. Erg lastig maar het leert je wel om geduld te hebben, ofwel 'geduld is een schone zaak'.
Dag 4: 's Ochtends om 4 uur wakker maakte ik zoals altijd mijn lantaarntje aan en zag ik tot mijn grootste nachtmerrie dat er een grote kakkerlak in mijn muskietennet langs mijn hoofd aan het rondlopen was! IEeeeeeeeeeeeeeeeeeeuwwwwwwwwwwwwww! Ik denk dat ik mij nooit iets ergers heb voor kunnen stellen als zo'n beest in mijn bed en bij mijn hoofd. Van alle spookverhalen gingen door mijn hoofd (dat hij in mijn mond heeft gezeten enzo) en ik - nog nooit zo snel wakker geweest - mijn bed uit, gewassen, omgekleed en verteld dat ik later met de kakkerlak af zou rekenen. Na het ontbijt was het weer een beetje gezakt en hem ik de kakkerlak zo lief als ik was gevangen en buiten het slaapterrein vrij gelaten. Heb ik dit nu echt zo gedaan!? Op deze dag kreeg ik er vrijwel vrede mee met het feit hoe dat mijn dagindeling eruit zag, dat ik weinig sliep, weinig at, overal spierpijn had, het belachelijk warm is zonder airco, fan of wind en basis omstandigheden had. De rijstsoep is bijna lekker geworden en Yoga is ook al leuk.
Dag 5: Ik denk dat het komt doordat ik de dag ervoor vrede had met mijn dagindeling. Ik keek uit naar de Dhamma talks, want dan hoefde ik niet met mijn eigen 'hoofd' te vechten om mijzelf te kunnen concentreren op mijn ademhaling. Eigenlijk is dit een techniek om je 'hoofd' te kunnen laten concentreren op één ding. Klinkt makkelijk, is moeilijk! Deze dag vertelde ze mij in de ochtend dat de groep het zo goed deed, er waren maar weinig mensen die waren gegaan (alleen in verband met ziek zijn) dus vonden ze het wel een goed idee om geen Dhamma talks meer te hebben in de ochtend van twee keer twee uur, wat dus inhield dat ik nog meer moest proberen te gaan mediteren. Letterlijk mijn wereld stortte even in en de tranen rolde over mijn wangen in de meditatiehal en ik dacht dat ik dat nooit zou gaan overleven. Even later de moed maar weer bij elkaar geraapt en mijzelf er maar weer bij neergelegd..
Dag 6: Na al het zittend en lopend mediteren hadden we de lunch gehad en was een vrouw de goot (waar al het water om onszelf in te wassen) aan het schoonvegen. Langs de goot was een ijzeren soort balk om je was overheen te hangen, je raadt het al, de vrouw stootte haar hoofd niet te zuinig dus heel hard en haar hoofd bloeide enorm. Alle vrouwen in paniek en schoten te hulp, om te vragen hoe het ging moest er wel even gepraat worden. Dit was dus een kleine uitzondering in mijn dagen niet praten, ik heb wel echt zo min mogelijk gezegd. Zelfs niet na de kakkerlak in mijn net! Verder begin ik inmiddels al wat beter te worden met dieren, ik schrik er niet zoveel meer van als ze ineens onder mijn bed uitkomen. Yoga is leuk en de afleiding van de dag! Ik heb vele grote lizards gespot rondom het water die een visje aan het eten waren en vele slangenhuiden zien hangen rondom de meditatiehallen. De bel is inmiddels wel echt een opsessie geworden, ik heb de hele dag geen klok of horloge bij, maar weet precies wanneer deze moet gaan en als het dan iets langer duurt, duurt het wachten lang!
Dag 7: Eindelijk goed geslapen! Met als gevolg dat ik voor het eerst moe ben 's ochtends. De Dhamma talks en het mediteren beginnen uitwerkingen te krijgen. Voor mijn gevoel heb ik mijn eigen 'problemen' gevonden en daarvoor oplossingen gecreëerd. Je moet je eigen middenweg vinden, deze is voor iedereen anders. Het Boeddhisme begint betekenis en vorm te krijgen.
Dag 8: Weer goed geslapen en moe wakker geworden 's ochtends. Spin uit mijn meditatieplekje weggejaagd en voor de 2e keer mijn voet in een en dezelfde mierennest gestopt (en ja die bijten hard!). Soms begin ik in mijzelf te zingen: 'I'm so lonely, I'm so lonely, I've nobody, I'm on my ownnnnn..' Soms heb ik best wel het idee dat ik gewoon mentaal gestoord aan het worden ben daar, kortom: dat ik gek word. Ik kan inmiddels uren kijken naar mieren, vliegen, muggen en kleine visjes in de vijver.. Juist.. Nutteloos!? Lachen is nog steeds fijn (je mag elkaar een glimlach geven) en geeft je het gevoel dat je niet alleen bent. Het voelt erg goed om voor een anders iets te doen in plaats van alleen voor jezelf. Hot springs zijn helemaal geweldig, mijn rug en benen leven er de hele dag naartoe. De Yoga zorgt ervoor dat ik al leniger wordt en ik heb eigenlijk geen last van het feit dat ik weinig (2 keer) eet per dag. Het idee van Boeddhisme is dat je leert neutraal te leven, als je geen hele leuke dingen meemaakt (je probeert leuke dingen te vermijden, want die zorgen er uiteindelijk voor dat je ook de minder leuke dingen ziet) maak je ook geen minder leuke dingen mee. Je probeert lijden eigenlijk te voorkomen. Het is eigenlijk meer een levensstijl dan een godsdienst. Zoals ze tijdens de 10 dagen enorm veel verteld hebben, je moet je eigen middenweg zien te vinden hierin. Een onderdeel hiervan is dat je niet zo'n lekker eten krijgt, maar na een aantal dagen zijn bonen met kokosnoten melk zelfs overheerlijk! Op het einde van deze dag hebben we ons schema voor dag 9 te horen gekregen. Wij gaan deze dag leven als een Monnik, 'complete silence'. Geen Dhamma talks, chanting, loving-kindness, alleen mediteren! Dus alleen ik en mijn zittende, lopende of staande meditatie. Daar had ik wel even een mentale voorbereiding voor nodig. Ohw ja en we krijgen dan alleen maar ontbijt..
Dag 9: De ochtend begint redelijk goed, leefde enorm toe naar het ontbijt. Was lekkerder en meer dan de gebruikelijke rijstsoep. Na het ontbijt kwam ik erachter dat nog 3 mensen meer vertrokken waren (bij de vrouwen). Dat belooft veel goeds.. Ik heb uiteindelijk bijna zitten huilen omdat ik de hele dag alleen mezelf had en mijn ademhaling, absoluut geen geduld en te veel tijd. Na de Sojamelk om 13.00 uur een uurtje tegen de regels in gegaan en gaan slapen, dat deed veel goed. Met een frisse start 3,5 uur mediteren tegemoet. Wat het fijne is van niet praten is dat je niet beïnvloed wordt en je je eigen gedachten kunt volgen. Na veel lopen, geduld en zitten had ik dan toch ook dag 9 volbracht! :)
Dag 10: De dag van alles komt eruit. Gelukkig vandaag niet de hele dag stil, maar Dhamma talks. We hebben als extra klusje zand moeten verspreiden (ging enorm ongstructureerd) en alles ligt nu nog hobbel-de-bobbeliger dan van te voren maar goed.. Laat het los :) Aan het einde van deze dag hadden we de kans om vooraan in de hal ons verhaal te doen waarom dat je aan de meditatiecursus bent begonnen. Er kwamen vele voornamelijk heftige persoonlijke verhalen naar boven, wat ervoor zorgde dat ik eigenlijk niets verteld heb (ik had geen dringende reden om dit retreat te gaan doen). Sommige mensen waren zo depressief dat ze op jonge leeftijd al dood wilde zijn. Een jongen had zijn geloof in de kerk verloren en was zijn ouders en vriendin hierdoor kwijt geraakt. Een ander meisje leefde eigenlijk voor anderen en niet voor zichzelf. Een man vond zichzelf een slechte vader van zijn stiefdochter die niet met hem wilde praten. De pijn en innerlijke gevechten die iedereen had, daar was tijdens de 10 dagen absoluut niets van te zien. Dit heeft mijn ogen wel geopend dat je mensen dus niet zo snel moet veroordelen en dat je met een lach al heel veel voor iemand kunt betekenen.
Wat doet mediteren voor het Boeddhisme in mijn inzicht: Mediteren houdt in dat je leert om je mind te controleren. Je doet dit om je beter te kunnen concentreren op de dingen die je op dat moment aan het doen bent. Het Boeddhisme gaat over het leven in het nu, niet in het verleden of in de toekomst. Ik moet toegeven dat als je je meer concentreert op wat je nu aan het doen bent, kun je je later veel betere herinneren wat je precies gedaan hebt. Probeer je eigen middenweg te vinden en het vervelende hiervan is dat je er dingen over kunt vragen maar de antwoorden alleen in jezelf kunt vinden. Ten minste ik vond dat ergens best vervelend. Er zijn 16 stappen tot dat je kunt mediteren. Ik had geen idee dat er zoveel waren. Tijdens de retreat heb ik mijzelf bezig gehouden met de eerste 4 stappen. Dat kan jaren gaan duren dus.. Mediteren bereid je voor op de 'society'. Je doet mediteren niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen. Je probeert je body en mind in contact te krijgen, probeer niet alleen je body de aandacht te geven. Mediteren geeft je meer rust en ruimte om de rest van de dag door te kunnen komen (de hectiek van het dagelijkse leven).
Dag 11: Einde van de stilte! Je zult het niet geloven, maar dan is het best wel lastig om ineens weer te gaan praten! hihi. Aparte en zeer interessante ervaring, waarvan ik niet weet of dat ik het nog ooit eens zou doen. Het is zeker een 'eye-opener' en ik ben wel blij dat ik het in ieder geval geprobeerd heb en volbracht heb.

Voor de mensen die er interesse in hebben dit is de website: http://www.suanmokkh-idh.org/ .

Als beloning snel de bus pakken en terug naar Phuket om met Luuk bij te kunnen kletsen!