Het mooiste en smerigste van India

Om 12 uur waren we uitgecheckt in Alleppey, daar weer de bus genomen en uiteindelijk hadden we een half uurtje vertraging met onze trein naar Delhi. Sleeper class it si, zonder airco en dat hebben we geweten. De temperatuur groeide overdag tot 45 graden en 's nachts koelde het af tot wel 35 graden. Ik denk dat wij nog nooit zoveel gezweet hebben in ons leven. Het leven in de trein is redelijk saai, de hele dag draait om eten en drinken en boekenlezen. Gelukkig hadden we aardige Indische buren en onderweg veel van de verschillende soorten landschappen kunnen zien. We hebben vele rivieren overgestoken, vele steden doorkruist en een berg armoede gezien. Na 2820 kilometer en 2 dagen verder waren voort echt gaargekookt en zijn er een halte voor Delhi uitgesproken en wel in Agra! Wat is er nu te zien in Agra, nou dat is het mooiste gebouw van India en dat heeft de naam: 'Taj Mahal'. 'En toen hadden we geluk', normaal is de entree 750 rupees (komt neer op 10 euro) en omdat er nu een festival was, was het 3 dagen gratis entree. Hier hebben zij natuurlijk veel gebruik van gemaakt en zijn daardoor 2 keer de zonsondergang en een keer de zonsopgang op de Taj wezen bekijken. Echt een sprookjesachtig gebouw en het leuke was dat wij de kelder met de graftomber die normaal gesloten is voor publiek ook hebben mogen zien. De Taj is namelijk een Mausoleum. De Taj is geheel symmetrisch, van wit marmer en men heeft er 8 jaar over gedaan met 22.000 mensen om hem te bouwen. In totaal 22 jaar is het gehele complex afgebouwd. De Taj is gebouwd om de 3e zeer geliefde vrouw van Shah Jahan, Mumtaz Mahal een rustplek te geven. Zij stierf na de geboorte van hun 14e zoon. Jaarlijks trekt het gebouw zo'n 3 miljoen bezoekers. Na 1,5 dag zijn wij weer verder gereis naar de plaats Khajuraho ten zuid-oosten van Agra. Nu met een airco trein, gelukkig! Deze plek staat bekend om zijn vele mooie tempels.
De eerste dag hebben we in dit leuke 'dorpje' rondgelopen. Vergeleken met de andere steden is het erg klein en gemoedelijk. Tijdens onze sightseeing hebben we vele waterputten met spelende kinderen, buffeltjes, tempels, tractors met grond en kinderen die cricket aan het spelen waren gezien. De temperatuur liep nog steeds op, tot wel 48 graden overdag en 's nachts 38 graden, gelukkig hadden we geen airco maar een 'Indian style koeler', die het na 2 nachten echt pas deed. De tweede dag zijn we voordat het bloedheet werd de officiele (betalende) tempels gaan bezoeken. De tempels staan bekend om hun Kamasutra beelden en we moeten toegeven ze zijn af en toe een beetje extravagant. Verder zijn ze wel nog echt in goede staat en zijn we erachter gekomen dat hier een miljoen goden zijn. 's avonds hebben we 10.000 groene papagaaien neer zien 'crashen' in de boom dicht bij ons hostel. Erg leuke beestjes die veel poepen.. Die nacht hebben we bijzonder slecht geslapen, er was geen wind, de stroom was uitgevallen, dus het was belachelijk heet! Volgens Luuk: 'baantjes trekken in je eigen zweet'. Een liter of 5 water per persoon per dag is er niets bij.. De derde dag op zoek naar de tempels in de omgeving kwam uiteindeljik de verlossing, regen! Toen wij aan het schuilen waren onder een afdakje, kwam een Indische man naar ons toe om te vragen of dat wij bij hem wilde schuilen. Zijn nichtje kwam van een ander dorp en was bij hun op bezoek, daar komen nooit toeristen, dus zij was wel erg benieuwd naar ons. Na de Chai en de familiefoto was de lucht geklaard en waren wij uitgenodigd om er de dag erna te gaan eten. De laatste dag hebben we rustig aangedaan en kwam de hitte er langzaam aan uit bij Inge.. Wij waren nog geen uur bij de familie aanwezig, ze waren uitleg aan het geven hoe dat daar eten gekookt werd of Inge werd zo ziek dat ze een eindje moest gaan wandelen. Jammer maar helaas was Luuk de enige die kon eten en die heeft er dan ook voor 2 van genoten. Ondanks dat Inge ziek was, was het wel erg leuk om zo een keertje bij een Indische familie te gaan eten! 's avonds hadden we de trein gepakt. Inge bleek nog steeds ziek, zwak en misselijk en of dat nog niet erg genoeg was zat er ook nog een rat in de trein bijna op haar hoofd.. Inmiddels was Luuk ook niet helemaal lekker en zo kwamen we 's ochtends aan in een van de heilige steden, Varanasi. Onze laatste echte stop in India en wat voor een laatste stop. Deze stad was echt het smerigste wat we ooit gezien hebben. Voor diegene die het niet weten: Varanasi ligt aan de heilige rivier de Ganges, het heeft miljoenen (je raakt verdwaald!) kleine steegjes met koeien inclusief stront, honden en afval (huisvuil en zwerfvuil). Na een hotelletje te hebben gevonden, wat 50 meter vanaf DE burning Ghat (trappen naar de rivier) van Varanasi ligt. Dat wil zeggen 24 uur per dag rook van 10 mensen tegelijk die gecremeerd worden op een houtstapel (de restanten worden de rivier in gedaan).. De dag erna hebben we de beroemde boottocht op de Ganges gedaan. Kinderen zijn aan het spelen en zwemmen in het water, mensen wassen hun kleren en hun lijven in deze rivier, drinken het water van de rivier en dat allemaal langs drijvende lijken.. hoezo dat!? Nou als je dood gaat voor je 10e verjaardag, zwanger was, Lepra had, gestorven bent aan een slangenbeet of een 'heilige' was wordt je met een steen naar de bodem van de rivier gegooid. Het kan dus wel eens (dagelijks) voorkomen dat er een lijk boven komt drijven.. Wij werden er even stil van. We hadden er iets heel anders van verwacht en waren uiteindelijk blij dat we de stad na 2 nachten mochten verlaten. We gingen onze laatste keer (in India) met de trein naar Calcutta om daar met het vliegtuig naar Bangkok te gaan. Om India iets beter te kunnen begrijpen zijn we een boek gaan lezen over India, waarom dingen hier zo zijn en wat er allemaal gebeurd en aan de hand is. Ondanks dit boek en een maand rondgereisd te hebben kunnen wij niet zeggen dat we verliefd zijn geworden op dit land. Nee, wij waren blij dat we India mochten verlaten.. Op naar Thailand!